ویکی‌واژه

خورشید

فارسیویرایش

ریشه‌ لفتویرایش

  • پهلوی

آوایشویرایش

  • /خُورشید/

  اسمویرایش

خورشید

  1. ستاره‌ای که سیارات منظومه شمسی به گِرد آن می‌چرخند؛ آفتاب.
  2. هر ستاره‌ای که مرکز یکی از منظومه‌ها باشد.

ریشه شناسیویرایش

  1. از فارسی میانه xvar-xšed، xvar و آن از اوستایی hvarr- ، xvan ،ta hvarә-xšaē آمده است.این واژه از دو جز تشکیل شده xvar- ، hvar که با سنسکریت svar «خورشید» ‌سنجنده می‌شود. جزء دوم برگرفته از اوستایی xšaita- « درخشان» آمده و برگرفته از صورت اوستایی yama-xšaita به معنی « جم درخشان» است.[۱]

––––

برگردان‌هاویرایش

منابعویرایش

  • فرهنگ لغت معین

پانویسویرایش

  1. ↑ [http://anthropology.ir/node/10993 ریشه‌شناسی واژة خورشید (خراسان) ]
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=خورشید&oldid=842567»