دان
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- /دان/
اسم
ویرایش
دان
- ریشه دانستن.
- دان ممکن در زبان معیار باستان به معنی قاب یا محافظ چیزی بوده باشد مانند قندان یعنی محافظ قندها.
- بذر، دانه گیاه.
صفت فاعلی
ویرایش
- در ترکیبات به معنی «داننده» آید: حساب دان، ریاضی دان. قدردان.
زبان دیگر ویرایش
- عربی
- مفرد امر حاضر از «دانستن»
زبان دیگر ویرایش
- کردی
استعاره
ویرایش
- دانه پاشیدن کنایه از: تطمیع کردن و به جانب خود آوردن.
––––
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین