معنای ظاهری این کنایه لباس کسی را پوشیدن می باشد.
معنای باطنی این کنایه غیبت کردن می باشد که مقصود اصلی استفاده از این کنایه است.
پیدایش این کنایه منسوب به سعدی می باشد.
گلستان سعدی، باب دوم در اخلاق درویشان، حکایت شماره هفت
