ذق
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- /ذِقْ/
اسم ویرایش
ذق
- رطوبت، نم در زبان فارسی.
- ذق در گویش بهاری زمانی صرف میگردد جایی یا چیزی مانند دیوار، یا لباس به عللی نم کشیده باشد، بویژه پوشک کودک که خودش را خیس کرده باشد و آثار آن از بیرون آشکار باشد.
- در گویش گنابادی یعنی سوزش ، خارش ، سرما.