رخشان

فارسی

(رَ)

صفت فاعلی

1. رخشنده، تابان.

منابع

• فرهنگ لغت معین

آوایش

[roxšān] ، [raxšān]

• رخشا . رخشنده . درخشان . صفت فاعلی است از رخشیدن با معنی مبالغه در مفهوم فروزان . صفت فاعلی حالی از رخشیدن . صفت مشبهه از رخشیدن . تابان . روشن . تابنده . فروزان . براق . در حال رخشیدن . نیر . نیره . انور . منیر . منیره . لامع . لامعه . متلالی . باتلالو . آبدار . مضی . واضح . لامح . لایح . دلامص . دلمص . دمالص . دملص

واژه‌های وابسته

• رخشان شدن

آوایش

[raxšān]

1. نام دختر ایرانی

برگردان‌ها

انگلیسی

lustrous