ریدن

فارسی

دَ

ریشه

• پهلوی: rītan

اسم

1. ریستن. مدفوع کردن. بیرون ریختن مدفوع شکم از راه مقعد؛ تغوط کردن. به قضای حاجت رفتن و تغوط کردن. غایط کردن؛ ای ثفل غذا از راه معین بیرون آمدن. برادر شاشیدن. تخلیه شکم کردن.
2. کنایه از: خرابکاری کردن، کثافت‌کاری کردن.