زای

زای:به معنی فاسد شده

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [زای]

صفت

زای

1. کنایه از پستی و جلب بودن فرد سوم هنگام گفتگوی دو نفر.

   بارزترین مثال برای تفهیم مخاطب در هنگام محاوره اشاره به خربزه شیرین است ولی وقتی فاسد شد تلخ‌ترین است.

ربشه شناسی ۲

• فارسی

اسم

1. بن مضارع زادن، و نیز زاییدن، عمل زایمان.

   جزء پسین بعضی از کلمه‌های مرکب، به معنی زاینده و پدیدآورنده: بیماری زا، دخترزا، دودزا.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-94-5

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: spoiled rotten photovoltaic garter snake