سرالاسرار

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /سِرّالاسرار/

اسم مرکب

سرالاسرار (باطنی)‎

1. رازی که فقط داعی بزرگ بر آن واقف است. سرالله، راز بزرگ.

   جوان نیشابوری پرسید آیا در قلعه طبس سرالاسرار به فدائیان آموخته میشود؟

منابع

• خداوند الموت