در گویش بهاری به نوعی سار سیاه گفته می‌شود که از حشرات و بویژه از رتیل و عقرب تغذیه می‌کند.
سغرچین یحتمل از دو کلمه سِغِر به معنی گاو و چین که در این اصطلاح به معنی کتف یا شانه است. استنباط کلی از اصطلاح سغرچین یعنی نشسته بر کتف یال گاو برای یافتن حشرات موذی مانند کنه از تنه او است.
