شیخ
فارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایش- عربی
آوایش
ویرایش- /شَیخ/
صفت
ویرایش
- عالم شیعه، رئیس طایف، مرد پیر، مرشد.
ریشه شناسی۲
ویرایش- (گویش نیشابوری): مرد روحانی و عالم دینی مسلمان. آخوند. اطلاق کلی بر پیری که زیاد می‌داند متدین است و عمامه (دستار) بر سر دارد.
- (جمع): شیوخ یا شیخا.
واژه‌های مشتق شده
ویرایش––––
برگردان‌ها
ویرایش| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین