شیرین
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- فارسی
آوایش
ویرایش- /شیرِین/
اسم
ویرایششیرین
- از اسامی زنانه ایرانی.
صفت نسبی
ویرایش- منسوب به شیر، مقابلِ تلخ دارای مزه مطبوع، و گوارا.
- (مجاز): زیبا، خوشسخن، دوستداشتنی؛ خوشایند: ◻︎ مگر از هیئت شیرین تو میرفت حدیثی / نیشکر گفت کمر بستهام اینک به غلامی (سعدی۳: ۹۰۰).
- (مجاز): عزیز: ◻︎ میازار موری که دانهکش است / که جان دارد و جان شیرین خوش است (فردوسی۲: ۱/۱۰۰).
قید
ویرایش––––
برگردانها
ویرایشترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین