فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • سنسکریت

آوایش

ویرایش
  • /صُبح/

صبح

  1. بامداد؛ آغاز روز، طلوع خورشید.
  2. صبح‌ علی‌الطلوع: صبح زود هنگام، طلوع.
  3. صبح: این واژه در سنسکریت صوبه śubh می باشد که هم فعل است به معنی درخشیدن و هم نام چاویگ ( اسم مصدر ) و نام است به معنی درخشش، پرتو. فعل سببی آن صبه śobh است یعنی درخشان کردن، پرتو انداختن. که این فعل سببی به صورت نام به زبان عربی راه یافته و با ح نوشته شده است ولی صاد آن که از زبان سنسکریت به عربی راه یافته، همچنان مانده است. ( نگاه کنید به: فرهنگ سنسکریت - انگلیسی مونیر ویلیامز چاپ 1964 )

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین