عاشق

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عشق

ریشه لغت

• اوستایی

آوایش

• /عاشِق/---/عاشق (جمع عشاق)

صفت

عاشق

1. آنکه کسی یا چیزی را بسیار دوست دارد، دل‌داده، دلباخته.و وابسته اش است،،و بدون او نمی‌تواند به زندگی ادامه دهد،و او به آن شخص انرژی می‌دهد و کنار او شاد است.
2. (تصوف): سالکی که به خداوند عشق می‌ورزد. دلباخته، دل‌داده، آنکه کسی یا چیزی را بسیار دوست دارد.
3. اوستایی: آیشکا، خواست، خواهش، میل، -ایش: خواستن، میل داشتن، آرزو كردن، جستجو كردن

زبان دیگر

ریشه لغت

• آذری

اسم

عاشیق

1. نوازنده چگئور، تار، سه‌تار.

––––

منابع

فرهنگ واژه های اوستا

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی