عزی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /عُ زّا/

اسم

عزیٰ

1. یکی از دو بت معروف طایفه قریش در عهد جاهلیت، بت‌ دیگر لات، نام داشته و اعراب بت‌پرست آن‌ها را دختران خدا می‌دانستند.

مترادف‌ها

• عزیز

منابع

• فرهنگ لغت معین