علت‌غایی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /عِلّت/غایی/

اسم مرکب

علت‌غایی (فلسفه)‎

1. علتی که شیء برای آن بوجود آمده است، مانند درو کردن که علت غایی ساختن داس است.

   کمتر کسی به مصرف حقیقی کتاب و علت غایی تألیف و تصنیف آن توجه میکند. «اقبال لاهوری»

مترادف‌ها

• علت، علتی، علت‌العلل، علت‌اولی، علت‌صوری، علت‌فاعلی، علت‌ناک

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن