فرنگی مآب

(~. مَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• فرانسوی و عربی

صفت مرکب

1. کسی که به آداب اروپاییان رفتار می‌کند، متجدد.

منابع

• فرهنگ لغت معین