فضل

(فَ ضْ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِم

صفت

1. کمال، افزونی.
2. رجحان، برت

ریشه

1. نیکویی، بخشش.
2. معرفت، دانش.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

witling

• scholarship
• pedantry
• pedant
• literator
• learning
• erudition
• pontificate
• ladida
• pedantic