فعل گزاری

فارسی

اسم

فعل گزاری (جمع فعل گزاری‌ها)

• /فِعْلِ گُزاری/ فعل + گزاری

1. (زبانشناسی) فعلی که نهادش انجامنده/آغازنده فرایند است:

   علی بستنی هه را خورد.

   مرد هه درختْ سیب هه را بُرید.