فکرکردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /فِکر/کردَن/

مصدر فعل لازم

فکر کردن

1. منتسب به فکر، قوای ذهنی خود را به کار انداختن، اندیشیدن. خیال کردن، تصور نمودن.

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
آلمانی: denken اسپانیایی: ----- انگلیسی: enlighten انگلیسی: think ایتالیایی: ----- پرتغالی: ----- روسی: ----- فرانسوی: penser ایتالیایی: pensare

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن