فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • ایرانی

آوایش

ویرایش
  • /قُربانی/

  صفت نسبی

ویرایش

قربانی

  1. (ادیان): منسوب به قربان؛ ویژگی یا آنکه به نیت به دست آوردنِ رضایت خداوند ذبح کند.[۱]
  2. ویژگی آنکه در راه هدفی جان خود را برای دیگران به خطر بیندازد و فدا کند.

واژه‌های مشتق شده

ویرایش

––––

برگردان‌ها

ویرایش
*ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن

پانویس

ویرایش
  1. در تألیف هرودوت آمده پارسیان یعنی ایرانیان نه جای مرتفعی برای قربانی می‌سازند نه چون قصد قربانی کنند آتش برمی‌افروزند و نه مشروب مقدس هئومه نثار می‌کنند و نه نای می‌زنند.