فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • ایرانی

آوایش ویرایش

  • /قُربانی/

  صفت نسبی ویرایش

قربانی

  1. (ادیان): منسوب به قربان؛ ویژگی یا آنکه به نیت به دست آوردنِ رضایت خداوند ذبح کند.[۱]
  2. ویژگی آنکه در راه هدفی جان خود را برای دیگران به خطر بیندازد و فدا کند.

واژه‌های مشتق شده ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن

پانویس ویرایش

  1. در تألیف هرودوت آمده پارسیان یعنی ایرانیان نه جای مرتفعی برای قربانی می‌سازند نه چون قصد قربانی کنند آتش برمی‌افروزند و نه مشروب مقدس هئومه نثار می‌کنند و نه نای می‌زنند.