مالک

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مالِک/

صفت

مالِک

1. آنکه دارای زمین‌های کشاورزی بسیار است و رعیت‌ها و کارگرانی برای او کار می‌کنند، ارباب، صاحب، دارنده، حاکم، پادشاه.
2. نگهبان دوزخ.

زبان دیگر

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /مالَک/

صفت

مالَک

1. خریم، دسته جمعی خریم، از آبا و اجدا خر تشریف داشتیم.

واژه‌های مشتق شده

• مالک اشتر

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین