فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • پهلوی

آوایش

ویرایش
  • /مَیدان/----/خطای اسکریپتی: تابع «template_categorize» وجود ندارد.میدان (جمع میادین)

میدان

  1. محوطه‌ای معمولا به شکل دایره که محل برخورد چند خیابان است؛ فلکه.
    میدان ممکن است در زبان معیار باستان به دو قسمت مَی - دان قابل تجزیه باشد و حاکی از تاکستان یا باغات انگور گسترده بوده است.
  2. پهنه، عرصه، زمین یا محوطه بازی و مسابقه.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین