پرّ

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• پر

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /پَرّ/

اسم

پرّ

1. آنچه بر تن پرندگان روید و از بدن آنها در سرما و گرما محافظت نماید و همچنین تشکیل دهنده بال آنها جهت پرواز.

   بر آتش بر افگن یکی پرّ من/ ببینی هم اندر زمان فرّ من «فردوسی»

منابع

• شاهنامه