پرک
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /پِرک/
اسم ویرایش
پِرگ
- بوی پیه گندیده.
- بوی ظرف چرب ناپاک شسته و مانند آن.
ریشه شناسی۲ ویرایش
اسم ویرایش
پَرَک
- برگهای خرد شده کاهو و نظایر آن، ماده غذایی خشک شده یا خمیر ماده غذایی که با خشککن غلتکی خشک شده باشد؛ جو یا گندم پرک شده.
اسم مصغر ویرایش
––––
برگردانها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین