کرچ

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ کرچ دارد

آوایش

/کِرْچ/

نام‌جا

کرچ

1. بندری است در کرانه شرقی شبه جزیره کریمه در ساحل دریای آزوف. در گذشته در محل کنونی کرچ شهر بوسپوروس برپا بود.
2. بوغاز کرچ، همان بوسفور کیمًّری که دریای آزوف را به دریای سیاه متصل می‌کند. بوغاز بوسفور و رود دُن را در عهد قدیم سرحد اروپا و‌ آسیا می‌انستند.

اسم

1. قاچ، یک قاچ از هندوانه یا خربزه. تراشه خربزه و هندوانه.
2. کِرُچْ :در گویش گنابادی یعنی خورد کردن با دندان ، ریزه ریزه کردن با دندان

صفت

1. حالت مرغی که آمادة خوابیدن روی تخم.

ریشه شناسی۲

• /کَرْچ/

اسم

1. (گیلکی): گوی گریبان. شکاف گریبان پیراهن و کرته.

   در لهجه گیلکی بمعنی ترد و شکننده که زیر دندان صدا کند و این صفت خوب است برای شیرینی ها و امثال آن ، چه برای تری هوا همه چیز در آنجا مرطوب است . (دهخدا)

ریشه شناسی۳

• /کُرْچ / کَرَچ/

اسم

1. تریشه، قطعه، پاره.

مترادف‌ها

• کَرج

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: cluck brooding hen

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ لغت دهخدا