کلک

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /کَلَک/

اسم

کلک

1. فن، حقه، استعداد‌.

   کلک از دو بخش کَ - لَک شکل گرفته، اگر کَی‌لک تلقی نماییم آنوقت ترفند شاهانه، فن شاهانه مفهوم خواهد داشت.

2. چیزی شبیه قایق ساخته شده با چوب و تخته و چند خیک باد کرده.
3. قایقی است که از به هم پیوستن چند قطعه چوب، نی یا الوار ساخته می‌شود، گاه چند مشک پر از هوا نیز به زیر آن می‌بندند.
4. (عامیانه): حیله، فریب، نیرنگ، نیش.
5. (عامیانه): بغل، آغوش.
6. پیزر، بردی‌.

ریشه شناسی۲

• /کِلْک/

1. خامه، قلم، انگشت.
2. در گویش تونی و گویش گنابادی به انگشت کوچک دست و پا گویند ، زکاوت ، تیزهوشی ، زرنگی ، هوش.

صفت

• /کِلْک/

1. شوم، نامبارک.
2. چهار دندان تیز درنداگان.
3. ناب.

ریشه شناسی۳

• /کِلِک/

1. انگشت کوچک، خنصر.
2. بوم، کوف.
3. کلیک.

زبان دیگر

• ترکی

1. نوعی ویژه از منقل، آتشدان.

مثال

1. کَلَک: با حیله و فریب کسی را کندن، کسی را از میان برداشتن. کسی را با توطئه از کار برکنار کردن.
2. کَلَک مرغابی: ترفند بسیار زیرکانه.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: raft ^en
• ایتالیایی: trucco
• zattera
• sotterfugio
• انگلیسی: pen
• underplot
• frame up
• cabal
• put across
• catamaran

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن