گنج
فارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایش- پهلوی
آوایش
ویرایش- /گَنج/
اسم
ویرایشگنج
- خزانه زر و سیم، جواهری که در جایی پنهان باشد. ثروت بسیار.
- گنج ممکن است در زبان معیار باستان به گن - جِ قابل تجزیه باشد.
گُنج
مثال
ویرایش- گنج باد آورده کنایه از: گنج یا ثروتی که بدون رنج و زحمت نصیب انسان گردد.
برگردانها
ویرایشترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه