گویش تهرانی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /گویش/تهرانی/

اسم مرکب

گویش تهرانی

1. گویشی خاص و زیباترین گویش از خانواده زبان هند و اروپایی یا زبان فارسی که به فارسی دری نیز شهره است‌.

   لهجه تهرانی رسمی‌ترین زبان ادبی و درباری حداقل بعد از انتشار اسلام در ایران است، شاهنامه به زبان فارسی دری سروده شده است.