فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آب/گوشت/

  اسم مرکب

ویرایش

آبگوشت

  1. خوراك ديرينه‌ی ایرانی شامل گوشت گوسفند با چربی، نخود، سیب‌زمینی، پیاز همراه با آب طبخ می‌شود و در دو مرحله صرف می‌گردد. مرحله اول آب آن را با تکه‌های نان تیلیت نموده، می‌خورند (ترید)؛ الباقی مواد (گوشت کوبیده) را با نان صرف می‌شود. چاشنی آبگوشت ترشی، ماست یا دوغ و سبزیجات است.
  2. طعمه‌ای که پیش از شکار، باز و دیگر جوارح طیور را دهند. مُسْته. چشته.
  3. مایعی خاص برای تربیت حیوانات ذره‌بینی. هر نوع محیط مایع که پایۀ آن آبگوشت مغذی یا پروتئین آبکافت‌شده باشد.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه