آثروانان یا همان حافظان اوستا

فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • نیاهندوایرانی

آوایش

ویرایش
  • /آث/رِوان/

  اسم خاص

ویرایش

آثروان

  1. روحانیون اصیل زرتشتی که در آتشکده‌ها اوستا را در کنار آتش مقدس گاهی زمزمه گاهی بلند می‌خواندند. در شاهنامه موبدان خوانده می‌شوند.
    آثروان از دو کلمه آث - رِوان شکل گرفته و استنباط کلی از اصطلاح یعنی آنانکه از حفظ می‌خوانند، مربوط به دورانی که هنوز اوستا مکتوب نشده بود و سینه به سینه منتقل می‌شد.

مترادف‌ها

ویرایش

––––

برگردان‌ها

ویرایش
*ترجمه انگلیسی
*نویسه لاتین

منابع

ویرایش