فارسی

ویرایش

گونه های دیگر نوشتاری

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آزَن/

آزن

  1. (قدیمی): آزندن.
    آزن ممکن است در زبان معیار باستان هم کلمه خالص باشد و هم به دو بخش آ - زن قابل تجزیه باشد که ممکن است زَن حاکی از زدن یا زِن حاکی از زنده بودن باشد.
  2. آزن ممکن است با کلمه یا صفت آذر یا آزر هم‌ معنی و به معنی باستانی یعنی خطا کننده، اشتباه رونده و در کل با آذربایجان بی‌ربط نیست.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس