فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آشتِی/

  اسم مصدر

ویرایش

آشتی

  1. دوستی و پیوند دوباره بعد از رنجش و آزردگی و جدایی.
  2. توافق برای پایان دادن به جنگ. سازش، صلح.‌ رفع دلخوری و کدورت. تمام کردن جنگ. پس از قهر از نو دوستی کردن.

واژه‌های مشتق شده

ویرایش

مترادف‌ها

ویرایش

برگردان‌ها

ویرایش

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین