آشتی‌دادن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشتی/دادَن/

مصدر فعل متعدی

آشتی‌دادن

1. رنجش و آزردگی دو نفر را از میان بردن و میان آنان دوستی و صفا بوجود آوردن.

واژه‌های مشتق شده

• آشتی، آشتی کردن، آشتی پذیر، آشتی جویی، آشتی جویانه، آشتی خواره، آشتی کنان، آشتی ناپذیر

---

برگردان‌ها

ترجمه
ایتالیایی: conciliare riconciliare

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن