آشتی‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشتی/کردَن/

مصدر لازم

آشتی‌کردن

1. دوستی کردن پس از رنجش و آزردگی.

   شرح‌ آشتی کردنمان مفصل است. «جمال‌زاده»

واژه‌های مشتق شده

• آشتی، آشتی دادن، آشتی پذیر، آشتی جویی، آشتی جویانه، آشتی خواره، آشتی کنان، آشتی ناپذیر

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن