آشفته‌دل

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشُفته/دِل/

صفت

آشفته‌دل

1. (مجاز): پریشان خاطر، آشفته حال، آشفته خاطر.

   ای در این خوابگه خفته دلان/ جمع ناگشته چو آشفته دلان. «جامی»

واژه‌های مشتق شده

• آشفته، آشفتن، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته بخت، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن