آشوب‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

/آشوب/کردَن/

اسم مرکب

آشوب‌کردن

1. ایجاد کردن بی‌نظمی و نا به سامانی و اختلال؛ بر پا کردن شورش.

   شما آمده بودید از برای آشوب کردن. «حاج‌سیاح

واژه‌های مشتق شده

• آشوب، آشوبنده، آشوبیدن، آشوباندن، آشوب طلب، آشوب گر، آشوب گرا، آشوب شدن، آشوب شدن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن