فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آمُرزِش/

  اسم مصدر

ویرایش

آمرزش

  1. بخشایش گناه یا هر خطای دیگر. بخشایش گناه از طرف خدا، مغفرت.
    اگر از راه صدق و صفا طالب آمرزش و مغفرتی بیا. «جمال‌زاده».

  کهن واژه

ویرایش
  1. آمرزش ممکن است در زبان معیار باستان به سه بخش آ - مُر - زِش قابل تجزیه باشد؛ که زِش همان زشت و مفهوم کلی به معنی پهلوان زشت یا بد ترکیب بوده است.

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس