آچار‌کشی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آچار/کِشی/

اسم مرکب

آچارکشی

1. (فنی): وارسی شُل یا سفت بودنِ پیچ و مهره‌ها و سفت کردنِ پیچ‌های شُل بویژه در خودرو
2. بازرسی شل یا سفت بودن پیچ و مهره‌ها و سفت کردن پیچ‌های شُل به ویژه در خودروها.

مترادف‌ها

• آچار، آچار‌آلن، آچار‌بکس، آچار‌پیچ‌گوشتی، آچار‌چرخ، آچار‌چهار‌سو، آچار‌درجه، آچار‌دو‌سر، آچار‌رینگی، آچار‌شش‌سو، آچار‌شش‌پر، آچار‌شلاقی، آچار‌فرانسه، آچار‌کلاغی، آچار‌شمع، آچار‌گلویی‌خاردار، آچار‌لوله‌گیر، آچار‌هواگیری، آچار‌تخت، آچار‌جک، آچار‌مغزی، آچاردن، آچاررینگی، آچار‌گوساله، آچاریدن

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن