آچار‌بکس

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آچار/بُکس/

اسم مرکب

آچاربکس

1. (فنی): آچاری با سرهای جدا شونده توخالی، معمولا شش یا دوازده‌گوش با دسته مخصوص؛ بکس، باکس.

مترادف‌ها

• آچار، آچار‌آلن، آچارپیچ‌گوشتی، آچارجغجغه، آچارچرخ، آچارچهارسو، آچاردرجه، آچاردوسر، آچاررینگی، آچارشش‌پر، آچارشش‌سو، آچارشلاقی، آچارشمع، آچارفرانسه، آچارکلاغی، آچارگلویی‌خاردار، آچارلوله‌گیر، آچارمغزی، آچارهواگیری، آچارتخت، آچارجک، آچارخور، آچاردن، آچاررینگی، آچارکشی، آچارگوساله، آچاریدن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن