آچار‌آلن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آچار/آلن/

اسم مرکب

آچارآلن

1. (فنی): آچار سرکج و معمولا شش‌گوش که در فرورفتگیِ هم شکل خود، در سرِ پیچ می‌نشیند.

مترادف‌ها

• آچار، آچاربکس، آچارپیچ‌گوشتی، آچارجغجغه، آچارچرخ، آچارچهارسو، آچاردرجه، آچاردوسر، آچاررینگی، آچارشش‌پر، آچارشش‌سو، آچارشلاقی، آچارشمع، آچارفرانسه، آچارکلاغی، آچارگلویی‌خاردار، آچارلوله‌گیر، آچارمغزی، آچارهواگیری، آچارتخت، آچارجک، آچارخور، آچاردن، آچاررینگی، آچارکشی، آچارگوساله، آچاریدن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن