فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آژَن/

آژن

  1. (قدیمی): آژندن نیز آجیدن.
  2. آژن در زبان معیار باستان به دو گونه قابل تجزیه است، نخست به دو بخش آ - ژن و دوم به صورت آژ - عَن که این به معنی پیاده شدن راکب گرسنه یا یغماگر از مَرکب جهت غارت در نظر عوام بوده است.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس