اتان

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اِتان/

اسم

اتان (شیمی)‎

1. گازی بیرنگ، بی‌بو، و قابل اشتعال که به عنوان سوخت و نیز در بعضی یخچال‌ها به عنوان عامل سرمازا بکار می‌رود.

کهن‌واژه

1. اِتان ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اِوت - آن قابل تجزیه باشد؛ که منظور از آن به معنی آتش‌زا، آتش‌گیر یا قابل اشتعال در هر شرایط بوده است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس