اثمد

فارسی

سرمه‌کشی زنان فراعنه

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَثمَد/

اسم

اثمد (قدیم)‎

1. یا اِثمَد، به معنی سنگ سرمه، سرمه.

   عادت خوبت براند بر دل فرمان خویش/ دیدهٔ اقبال را اکنون چون اثمدی. «سنایی غزنوی»

کهن واژه

1. اثمد ممکن است در زبان معیار باستان به صورت آس - مد قابل تجزیه باشد، که اصطلاح «مَد» احتمالا با ماد مترادف بوده و سرمه شاید از فرهنگ مادی‌های ایران باشد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس