اجم

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عجم

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَجَم/

اسم

اجم (قدیم)‎

1. بیشه، بیشه‌ها. نیستان، انبوه درختان.

   گر هیچ شیر مانده‌است اندر همه جهان/ از تیر تو گریخته در گوشه اجم. «مسعود سعد»

کهن واژه

1. اجم ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اَ - جَم قابل تجزیه باشد؛ و جم همان جمع فارسی و «اَ» حرف ندا یا تعجب است. تلویحاً به قوم و قبیله جمشید یا جمشیدجم نیز اشاره دارد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس