اجنه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَجِنهِ/

اسم

اَجِنه (قدیم)‎

1. جن‌ها، جن

   حمام جای از ما بهتران و اجنه و شیاطین بوده.

اَجِنُهِ

1. در عربی جمع جنین و در فارسی به غلط جمع جن گویند. اجنة.

کهن‌واژه

1. اجنه ممکن است در زبان معیار باستان بصورت اَ - جنه قابل تجزیه باشد، و مفهومی مانند جنده با پیشوند ندا یا تعجب؛ البته جنده در آن دوران با لباس ژولیده و بسیار پاره پوره ظاهر می‌شده است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس