اسپان

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /اَسپ/آن/

اسم مرکب

اسپان

1. در شاهنامه به معنی جمع اسپ یا اسب آمده.

   چه اسپان تازی به زرّین ستام/ چه شمشیر هندی به زرّین نیام «فردوسی»

2. (نجوم): یکی از صور فلکی جنوبی که دارای هشت ستاره می‌باشد. شجاع.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه