اسکندرنامه

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اسکندرنامه دارد

آوایش

• [اسکندر/نامه]

اسم مرکب

اسکندرنامه

1. از مثنوی‌های نظامی گنجه‌ای که دربرگیرنده‌ی دو بخش شرف‌نامه و اقبال‌نامه است. در این کتاب و نسک سخن از دانش و علم و حکمت و پیغامبری اسکندر و سرانجام زندگی وی و پایان روزگار حکمایی است که با نشست و مجالست داشته‌اند.