الف

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• علف

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [اَ/لِف]

اسم

الف

1. نخستین حرف از الفبای فارسی، و در حساب ابجد نماینده عدد ۱ است.
2. هِزار، هزاره
3. اَلِفْ :(alef) در گویش گنابادی یعنی تکه ، قطعه جدا شده از میوه هایی چون خربزه و هندوانه ، قاچ.

عربی

اسم

1. الف.
2. جمع: آلاف، الوف.

مصدر لازم

(اِ یا اَ)

1. خو گرفتن، انس گرفتن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: bookmark acrophony

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-91-8
• فرهنگ لغت معین