حرف

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَرف/

اسم

حرف

1. هر یک از واحدهای الفبا یا هریک از نشانه‌های نوشتاری، که مجموع آنها الفبا را تشکیل میدهد. سخن، گفتار. مفردِ احراف.
2. (ادبی): در دستور زبان کلمه‌ای که معنی مستقل ندارد و تنها برای پیوند دادن کلمه‌ها یا جمله‌ها یا نسبت دادن کلمه‌ای به کلمه دیگر بکار می‌رود مانند: با، از، تا، که، را ...

اسم

حِرَف

1. حرفه‌ها، شغل‌ها، مشاغل.

کنایه

1. حرف خود را به کرسی نشاندن کنایه از: سخن خود را به دیگران قبولاندن.
2. حرف توی دهان کسی گذاشتن کنایه از: سخنی را به کسی تلقین کردن.

واژه‌های مشتق شده

• حرف ربط، حرف اضافه، حرف ندا. حرف تعریف، حرف تحبیب، حرف معجم، حرف مهمل، حرف و حدیث

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین