الوف

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اُلوف/

اسم

اُلوف

1. جمع الف. هزارها، هزاران. هزاران.

   از آحاد و عشرات حرف زدن در نزد تو کفر است، همه از مئات و اُلوف باید گفت. «میرزاحبیب»

صفت

اَلوف

1. (قدیم): الفت گیرنده، انس گیرنده، زودجوش. خوگیر، مِهرجو.

   خیر خُلق اَلوف تو بی‌جرم/ به چه معنی ز من شده‌است نفوذ. «مسعودسعدسلمان»

مترادف‌ها

• آلاف، آلاف‌و‌الوف

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین